مرگ عکاس نور شدیدی را بر خیابان های سرد پاریس می اندازد

رنه رابرت که به خاطر عکس‌های فلامنکو شهرت داشت، پس از سقوط در جاده‌ای شلوغ و بدون کمک به دلیل هیپوترمی جان خود را از دست داد. این مرگ بسیاری را شوکه کرد، اما بازتاب بی‌تفاوتی است که بی‌خانمان‌ها هر روز با آن مواجه می‌شوند.
پاریس - در یک شب سرد ماه گذشته، رنه روبرت، عکاس سوئیسی، 85 ساله، در پیاده رو یک خیابان شلوغ پاریس افتاد و چندین ساعت در آنجا ماند - ظاهراً بدون کمک، ظاهراً توسط گروهی از رهگذران نادیده گرفته شد. تیم بالاخره رسید، آقای رابرت بیهوش پیدا شد و بعداً در بیمارستان به دلیل هیپوترمی شدید درگذشت.

بسیاری در فرانسه از فقدان آشکار همدردی در پایتخت این کشور شوکه شدند. اما چیزی که این اپیزود را تلخ‌تر می‌کند هویت کسانی است که او را پیدا می‌کنند و در وهله اول به دنبال کمک می‌گردند – هر دو مرد بی‌خانمان همگی با روزنامه‌های روزانه آشنا هستند. بی تفاوتی تماشاگران
کریستوفر رابرت، مدیر اجرایی بنیاد آب پیر، یک گروه حامی مسکن، در مورد گفتگوهای خود با بی خانمان ها گفت: «آنها می گویند، "من به سختی می توانم ببینم، احساس می کنم نمی توانم." رویداد."
در ساعات اولیه 20 ژانویه، دو مرد بی خانمان - یک مرد و یک زن - آقای رابرت را که به خاطر عکس های سیاه و سفیدش از مشهورترین هنرمند فلامنکو معروف است، در حالی که سگش را پیاده روی می کرد، دیدند.
فابیان، 45 ساله، یکی از دو بی خانمانی که عکاس را در خیابانی در حوالی ساعت 5:30 صبح پیدا کردند، گفت: «حتی اگر به شما حمله شود، هیچ کس با انگشت خود حرکت نکرد.
به گفته سرویس آتش نشانی پاریس، شرایط دقیق حادثه هنوز مشخص نیست، اما رابرت از هیپوترمی شدید رنج می برد که در نهایت آمبولانس ها او را تحویل گرفتند. برای نزدیکان آقای رابرت، این نشانه قوی بود که او بیشتر وقت خود را صرف این موضوع کرد. پیاده روهای شلوغ
در یک بعدازظهر سرد و بادی اخیر، فابیان گفت که پس از اخراج از شغل نجاری در یک کارخانه کشتی سازی در سواحل اقیانوس اطلس فرانسه، طی دو سال گذشته در خیابان های مرکز پاریس زندگی می کرده است. او از ذکر نام خانوادگی خود خودداری کرد.
خانه او یک چادر کمپینگ کوچک است که در یک خیابان باریک عابر پیاده که در امتداد کنار کلیسا قرار دارد، چند صد فوت از جایی که آقای رابرت سقوط کرد، در خیابان توربیگو، برپا شده است.
فابیان با پوشیدن شلوار بنفش گشاد و روسری دور سرش در صورت سرماخوردگی، گفت که آقای رابرت و شریک زندگی‌اش یکی از معدود افراد همیشگی جامعه بودند که برای گپ زدن یا دریافت پول به اینجا آمدند، اما بیشتر آنها بدون اینکه به عقب نگاه کنند، آنجا را ترک کردند.گذشته
در ژانویه، یک سرشماری شبانه که توسط شهرداری پاریس انجام شد، تخمین زد که حدود 2600 نفر در خیابان های پایتخت فرانسه زندگی می کردند.

چراغ خیابانی LED خورشیدی
آقای رابرت که در سال 1936 در فریبورگ، شهر کوچکی در غرب سوئیس به دنیا آمد، در دهه 1960 در پاریس اقامت گزید و در آنجا عاشق فلامنکو شد و شروع به ضبط خوانندگان، رقصندگان و گیتاریست های معروفی مانند پاکو د لوسیا، انریکه مورنته و روسیو مولینا کرد. .
آقای رابرت با کبودی‌های کوچکی روی سر و دست‌هایش پیدا شد، اما پول نقد، کارت‌های اعتباری و ساعتش هنوز روی او بود، که نشان می‌دهد او دزدیده نشده است، اما ممکن است احساس ناخوشایندی داشته باشد و روی زمین افتاده باشد.
مقامات بیمارستان پاریس با استناد به محرمانه بودن پزشکی از بیان اینکه آیا پزشکانی که او را معاینه کردند قادر به ارزیابی علت سقوط او یا مدت زمان حضور او در خیابان بودند، خودداری کردند. پلیس پاریس نیز از اظهار نظر خودداری کرد.
میشل مومپونت، روزنامه‌نگار و دوستی که برای اولین بار در رسانه‌های اجتماعی به مرگ آقای رابرت توجه کرد، در یک پست ویروسی گفت که آقای رابرت - یک هنرمند فلامنکو که از نظر احساسی "انسان‌گرا" باز است - به نظر یک طنز بی‌رحمانه است. از بی‌تفاوتی تماشاگران رنج می‌برد.
آقای مونپونته، که برای رادیو و تلویزیون ملی فرانسه کار می کند و آقای رابرت را در 30 سال گذشته می شناسد، گفت: "تنها فردی که به صورت انسانی با اورژانس تماس می گیرد، یک فرد بی خانمان است." به طور گسترده در فضای مجازی منتشر شده است.
آقای مونپونته گفت: «ما به چیزی غیرقابل تحمل عادت کرده‌ایم، و این مرگ می‌تواند به ما کمک کند که در این بی‌تفاوتی تجدیدنظر کنیم.»